rujnować się

См. также в других словарях:

• rujnować się – zrujnować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doprowadzać się do zniszczenia, upadku, utraty czegoś; doprowadzać się do bankructwa przez niewłaściwą politykę finansową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rujnował się na kosztowne stroje. Ratował zdrowie, rujnując się na leczenie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… …   Słownik języka polskiego

• zrujnować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rujnować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

• burzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, burzyćrzę, burzyćrzy, burzyćrzony {{/stl 8}}– zburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować rozpadanie się czegoś wybudowanego; rozwalać, rujnować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment …   Słownik Polskiego slangu

• ujaić — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize …   Słownik Polskiego slangu

• ujebać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize …   Słownik Polskiego slangu

• upieprzać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize …   Słownik Polskiego slangu

• upierdalać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize …   Słownik Polskiego slangu